Sunday, May 9, 2010

Хоёр хөгшин ярилцаж байна:

Төрийн эрхэнд гарчихсан хүмүүс, тэр Элбэгдорж гэж...
"Ажлаасаа чөлөө авчихсан байгаа гэж хэлэхээсээ санаа зовдог, ичдэг байж билээ. Гэтэл одоогийн хүүхдүүд өөдөөс харж, маасайчихаад ажилгүй ээ, гээд хээв нэг зогсож байх болж. Төрийн эрхэнд гарчихсан хүмүүсийн тоо хэтэрхий олон байна. Дээхэн үед 10 гаруй даргатай байхад л болоод явдаг байсан атал одоо 76 дээр нэмээд Ерөнхийлөгч. Ерөнхийлөгч Элбэгдорж гэж манай нутгийн хүү. Ээж нь хичнээн хэл амтай хүн байлаа, өөрөө ч гэсэн хонинд яваад үгэнд ордоггүй, үнэхээрийн хэнэггүй хүн байсан. Тэр чигээрээ явсаар байгаад л төрийн толгойд гараад суучихлаа даа.
Улс орны хөгжлийг үзэх минь ч өнгөрөв бололтой, хойдууд маань л яах болж байгаа юм. Хүнээ гэх сэтгэл, хамтач чанар огт үгүй болж байна. Хөдөөнөөс ирж байгаа хүнээс хүнийг нь асуухгүй байгаа мөртлөө хонь мал яаж байна гэж асуух болж. Хүнээ байж байгаа нь тэр л дээ."
Хөгшчүүд ингэж ярилцсаар буух газраа ирж автобуснаас гарлаа.
Улсыг хөгжүүлэх тухайд Их хурлынхан бодож байгаа зүйл алга аа. Хийж байгаа ажил гэж алга, хууль зохиох гэж үзэлцсээр л байх юм. Гараас гарч байгаа нь юу билээ?
Амлаж гарсан зүйлийнх нь дундаас авчихмаар юм байсан. Жишээ нь гэхэд ажлын байрыг нэмэгдүүлнэ гэсэн. Гэхдээ тэр үед асуудаг л байж, УИХ-ын гишүүд ажлын байрыг нэмэх ажил үүрэгтэн мөн үү? Тэд өөрсдөө төрийн мөнгөөр туйлж компани мэтхэнийг байгуулахгүй л юм бол ажлын байрыг нэмээд байдаг нь ч юу л бол.
Тулаан хийхдээ эмзэг цэгийг шуудхан олж, шулуухан хүчтэй цохилт өгөх ёстой. Харин ард түмний эмзэг газар улс төрчид цохилт өгч төрийн санхүүгийн урсгалыг өөрийн халаас руу чиглүүлсээр байх уу?

No comments:

Post a Comment